Jak żyć w szczęściu i dostatku, kiedy drugi nie ma?

💫 Jeśli naprawdę pragniesz dla siebie szczęścia, warto przeczytać do końca!

Ostatni dzień urlopu w Wielkiej Brytanii. Siedzę z tymi, których kocham na lotnisku. W głowie przewijają się obrazy cudownych widoków i wspaniałych chwil z bliskimi.
Wysyłam jeszcze kilka słów pożegnalnych do tych, z którymi spędziłam cudowny czas. I nagle na ekranie mojego telefonu ukazują się zdjęcia z Ukrainy. Ból, cierpienie, przerażenie, krew, smutek, strata…

Czy wolno mi cieszyć się życiem?

Ot tak, po prostu? Czy to będzie fair, wobec tych którzy teraz tego nie mają?

Często, zupełnie nieświadomie, oczyma serca patrzymy tak samo na naszych przodków. I tak samo, nieświadomie sabotujemy nasze szczęście. A Ci, którzy byli przed nami, pragną naszego szczęścia!!!

Skąd to wiem?
Wyobraź sobie, że masz wnuki, prawnuki, praprawnuki. Czy skoro Ty miałaś trudno, chciałabyś, żeby oni mieli tak samo trudno jak Ty?
No nie. Oczywiście, że pragnęłabyś ich szczęścia i obfitości dobra.

I czy Ci, którzy dziś cierpią w różnych częściach świata czy nawet kraju, w którym mieszkasz, pragną Twojego cierpienia?
Nie! Oni pragną lepszego życia!
 

A więc jeśli Ty nie będziesz żył w szczęściu i obfitości, to tylko poszerzasz pole biedy, cierpienia i ubóstwa.

Sama więc zdecyduj, co chcesz pomnażać!
Ja dobro, szczęście i obfitość!

Nie możemy uratować całego świata. Nie mamy wpływu na wiele wydarzeń. Nie możemy zmienić losu naszych przodków.
Ale możemy zdecydować jakimi oczami będziemy patrzyli na to, co trudne – oczami miłości czy lęku.

Gabrielle Bernstein, w jednej ze swoich książek przytoczyła wspaniały przykład. Jak osoby, które doświadczają biedy, wojny, przemocy i innych dramatów, mogą spoglądać na życie z miłością?

„Elie Wiesel zamienił swoje doświadczenie Holokaustu w egzystencjalną podróż i dzięki temu został jednym z największych pisarzy i uzdrowicieli naszych czasów. Mahatma Gandhi, jako przywódca indyjskiego ruchu niepodległościowego, wybrał pokojowy protest, a Leymah Gbowee, będąca świadkiem wielkiego okrucieństwa, pomogła Liberii zakończyć okropną wojnę domową.”

Co łączyło wszystkich tych bohaterów? Gotowość patrzenia z miłością na okoliczności w jakich się znajdowali. Miłość pomogła im wznieść się ponad ciemność!

Dwie drogi

I my mamy te dwie drogi do wyboru – drogę lęku lub drogę miłości.
Lęk stoi przy ciemności, śmierci i przemocy. Miłość – pozwala wnosić się do światła.

Jak my dziś możemy pomnażać dobro i szczęście?
Zaczynając od praktykowania w sobie wdzięczności.
Za co?
Za wszystko!
Za wodę, sen, ciepły koc, bliskich, pożywienie, wyrobienie w sobie nowego, wspierającego nawyku… I można tak w nieskończoność.
A jak to zrobić?

Niezbędny krok do szczęśliwego i obfitego życia

Podejmij wewnętrzna decyzję, co chcesz pomnażać w swoim życiu – niedostatek czy Obfitość Dobra?

Jeśli decydujesz się na Obfitość Dobra:

1. Obserwuj uważnie swoje nawykowe myśli
2. Te, negatywne o niskich wibracjach, zamieniaj na wdzięczność
3. Praktykuj wdzięczność za najdrobniejsze rzeczy min. 2x dziennie (po przebudzeniu i przed snem)
4. Dostrzegaj jak sukcesywnie wzrasta w Tobie spokój, miłość, a Wszechświat przynosi dobro

Prawo przyciągania pokazuje, że pomnażamy to, na czym się skupiamy.

Ja już dawno podjęłam decyzję.
Wsiadłam więc do samolotu z wdzięcznością za każdą najdrobniejszą chwilę, a kolejnego dnia poprzez moją pracę towarzyszyłam innym w powracaniu do ich wewnętrznego s-pokoju. I tak przyczyniam się do wzrostu pokoju na świecie.
Bo im więcej w nas s-pokoju, tym więcej pokoju na świecie.

Dotrwał…ś do końca?
> Teraz podziel się w komentarzu, jaką Ty podejmujesz decyzję!